CINDERELLA - D'Geschicht vum TAM a CAM - Sektioun 1
Hits: 791
LAN BACH LE THAI 1
Laang, laang war et e Mann dee seng Fra verluer huet a mat sengem klenge Meedchen mam Numm TAM gelieft huet. Dunn huet hien erëm eng béis Fra bestuet. Dat klengt Meedchen huet dat erausfonnt op den éischten Dag no der Hochzäit. Et war e grousst Bankett an der Wunneng, awer den TAM war an engem Raum all op sech zougemaach anstatt d'Geleeën ze begréissen an d'Fest z'erreechen.
Ausserdeem huet hatt ouni Bett ze goen.
D'Saache sinn ëmmer méi schlëmm ginn wéi en neit Puppelchen am Haus war. D'Schreifmamm huet d'CAM veréiert - fir CAM war den Numm vum Puppelchen - a si huet hirem Mann gesot, sou datt de Mann iwwer den aarme TAM läit, datt hien näischt méi mat deem ze dinn hätt.
«Gitt a bleift ewech an der Kichen a këmmert Iech selwer, Äert naughty Kand“, Huet déi béis Fra zum TAM gesot.
An hatt huet dat klengt Meedchen eng dreckeg erbäermlech Plaz an der Kichen ginn, an et war do, datt den TAM sollt liewen a schaffen. Eng Nuecht gouf hatt en Tom Mat an eng gerappt Blat als Be an Coverlet kritt. Si huet d'Buedem ze reiben, d'Holz ze schneiden, d'Déieren ze ernähren, all ze kachen, ze wäschen a vill aner Saachen. Hir aarm kleng weich Hänn hu grouss Blosen, awer si huet de Schmerz ouni Klo gemaach. Hir Stamm-Mamm huet hatt och an déif Bëscher geschéckt fir Holz ze sammelen mam geheimen Hop, datt d'Wëll Déieren hir féieren. Si huet den TAM gefrot, Waasser aus geféierleche déif Wells ze sammelen, fir datt hatt engem Dag drénke kënnt. Den aarmen klengen TAM huet de ganzen Dag geschafft a geschafft bis hir Haut geschäerft gouf an hir Hoer opgefall sinn. Awer heiansdo ass si an de Brunn gaang fir Waasser ze zéien, huet sech selwer an et gekuckt a war Angscht ze realiséieren wéi däischter an éierlech war. Si krut dunn e bësse Waasser am Holz vun hirer Hand, huet d'Gesiicht gewascht a säi laang glat Hoer mat hire Fangere gekammelt, an déi mëll wäiss Haut ass erëm opgetaucht, a si huet ganz schéin ausgesinn.
Wann d'Stéifmamm realiséiert wéi schéin TAM ausgesinn konnt, haasst hatt méi wéi jee, a wollt hir méi Schued maachen.
Enges Dags huet si den TAM an hir eegen Duechter CAM gefrot fir an den Duerfkammer ze goen.
« Probéiert sou vill wéi méiglech ze kréien », Sot si. « Wann Dir mat nëmmen e puer vun hinnen zréckkënnt, gitt Dir gefiddert a gitt ouni Iessen an d'Bett geschéckt. "
TAM wousst datt dës Wierder fir hatt geduecht waren, well d'Stéifmamm d'CAM ni schloe géif, wien den Apel vun hiren Aen war, wärend se ëmmer TAM sou schwéier wéi se konnt flogged.
TAM probéiert schwéier ze fisken an um Enn vum Dag krut e Kuerf voller Fësch. An der Zwëschenzäit huet d'CAM hir Zäit mat sech an dat zaart Gras ze rullen, sech am Krichssonn ze baschten, wëll Blummen opzehuelen, danzen a sangen.
D'Sonn huet sech virum CAM souguer hir Fëscherei ugefaang. Si huet hir eidel Kuerf gekuckt an hat eng hell Iddi:
« Schwëster, Schwëster », Sot si dem TAM,« Är Hoer si voll Bulli. Firwat fuert Dir net am Séisswaasser an e Goc Wash fir et lass ze ginn? Soss kënnt d'Mamm dech äusseren. »
Den TAM huet d'Berodung gelauschtert an huet e gudden Wash gemaach. Awer an der Tëschenzäit huet de CAM Schwëster Fësch an hirem eegene Kuerf gegoss an ass sou séier wéi méiglech heem gaang.
Wéi den TAM realiséiert datt hir Fësch ewech geklaut war, huet hir Häerz gezunn a si huet ugefaang bitter ze kräischen. Sëcher, hir Stamm-Mamm géif hatt an der Nuecht schwéier bestrofen!
Op eemol bléist e frësche a kräftege Wand, den Himmel huet méi pur ausgesinn an d'Wolleke méi wäiss a virun hatt stoungen déi blo-gerannt Gëttin vun der Mercy, Droen eng lovel gréng Weidenzweig mat hatt.
« Wat ass de Fall, léif Kand? »Huet de gefrot Goddes an enger séisser Stëmm.
Den TAM huet hatt e Kont vu sengem Ongléck geschriwwen an derbäi " Meescht Noble Dame, wat soll ech den Owend maachen wann ech heem goen? Ech sinn zum Doud erschreckt, well meng Stamm-Mamm mech net gleeft, a wäert mech ganz, ganz schwéier flocken. "
d' Gëttin vun der Mercy huet hatt getréischt.
« Äre Ongléck kënnt geschwënn eriwwer. Vertrau mir an opruegen. Elo, kuckt Äre Kuerf fir ze kucken ob eppes do ass? »
Den TAM huet e schéine klenge Fësch mat roude Finselen a gëllen Ae gesinn an huet e klengen Iwwerraschungsrei geäussert.
d' Gëttin huet him gesot, de Fësch heem ze huelen, et an der Brunn am Hënner vum Haus ze setzen, an et dräimol am Dag ze fidderen mat deem wat se aus hirem eegene Liewensmëttel rette konnt.
TAM bedankt de Gëttin meescht dankbar an huet genau sou wéi se gesot gouf. All Kéier wann hatt an d'Wuel gaangen ass, da géifen d'Fësch op der Uewerfläch erschéngen fir hatt ze begréissen. Awer sollt iergendeen anescht kommen, géif de Fësch ni selwer weisen.
Dem TAM säi komescht Verhalen ass vun hirer Stamm-Mamm gemierkt ginn, déi op hir gespionéiert ass, an ass an d'Wuel gaang fir no de Fësch ze sichen, dee sech am déiwe Waasser verstoppt huet.
Si huet decidéiert den TAM ze froen an e wäit ewech Fréijoer ze goen fir e bësse Waasser ze bréngen, a profitéiert vun der Absence, huet si d'Ragg vun de Letzeboier ugedoen, ass op d'Fësch geruff, huet et ëmbruecht an et gekacht.
Wéi den TAM zréckkoum, ass si an d'Wuel gaang, huet geruff a geruff, awer et war kee Fësch ze gesinn ausser d'Uewerfläch vum Waasser mat Blutt. Si huet de Kapp géint d'Wuel gelant an huet op déi miserabelst Manéier gekrasch.
d' Gëttin vun der Mercy erschéngt erëm, mat engem Gesiicht esou séiss wéi eng léiwe Mamm, an huet hatt getréischt:
« Kräisch net, mäi Kand. Är Stamm-Mamm huet de Fësch ëmbruecht, awer Dir musst probéieren seng Schanken ze fannen an se an de Buedem ënner Ärem Mat begruewen. Wat och ëmmer Dir wëllt Besëtz hunn, bieden zu hinnen, an Äre Wonsch gëtt gewënscht. »
Den TAM huet d'Berodung nogefollegt an d'Fëschbänn iwwerall gesicht awer konnt kee fannen.
« Geck! pechen! »Sot eng Honn,« Gitt mir e puer Paddy an ech weisen Iech d'Schanken. »
Den TAM huet hir eng Handvoll Paddy ginn an den Hunn sot:
« Geck! pechen! géi mir no an ech wäert dech op der Plaz huelen. "
Wéi se an de Gefligelhaff koumen, huet den Hunn e Koup vu jonke Blieder geschrauft, entdeckt d'Fësche Schanken, déi den TAM frou gesammelt an deementspriechend begruewe sinn. Et war net laang ier hatt Gold a Bijouen a Kleider vu sou wonnerschéinen Materialien kritt huet, datt si d'Häerz vun all jonkt Meedche gefreet hätten.
wann der Hierschtfestival ukomm, gouf dem TAM gesot, doheem ze bleiwen an déi zwee grouss Kuerf schwaarz a gréng Bounen erauszortéieren, déi hir béis Step-Mamm gemëscht huet.
« Probéiert d'Aarbecht fäerdeg ze kréien », Si gouf gesot,« ier Dir op de Festival kënnt goen. "
Dunn hunn d'Stemmam an d'CAM hir schéinste Kleeder ugedoen an aus sech selwer erausgaang.
Nodeems si e laange Wee gaange sinn, huet den TAM hiert uerdentlecht Gesiicht opgehuewe a gebiet:
« O, Benevolent Gëttin vu Barmhäerzegkeet, w.e.g. hëlleft mir. »
Op eemol, déi mëll Ae Gëttin erschéngt, a mat hirer magescher grénger Weidenzweig, kleng Fléie a Spatz verwandelt, déi d'Boune fir dat jonkt Meedchen ausgesort hunn. A kuerzer Zäit goufen d'Aarbechte gemaach. TAM huet hir Tréinen ofgedréchent, a sech an engem glänzend bloen a sëlwer Kleed gekleet. Si huet elo esou schéin ausgesinn Prinzessin, an ass an den Festival.
CAM war ganz iwwerrascht hatt ze gesinn, an huet hirer Mamm geflüstert:
« Ass déi räich Fra net komesch wéi meng Schwëster Tam? »
Wéi den TAM realiséiert huet datt hir Stamm-Mamm an de CAM virwëtzeg op hir staren, ass si fortgelaf, awer an esou engem Haas, datt si eng vun hire feine Pantoffel erofgesat huet, déi d'Zaldoten opgeholl an an den King.
d' King ënnersicht et suergfälteg an huet deklaréiert datt hien nach ni sou eng Konschtwierk gesinn hat. Hien huet d'Dammen vum Palais probéiert et weider, awer de Slipper war ze kleng, och fir déi déi kleng Féiss haten. Duerno huet hien all déi noble Frae vum Räich opgeruff et ze probéieren, awer de Pantoffel géif keng vun hinnen passen. Zum Schluss gouf Wort geschéckt datt d'Fra, déi den Ausrutsch konnt trauen Queen, dat ass, de King's Éischt Fra.
Schlussendlech huet den TAM probéiert an de Pantoffel passt hir perfekt. Duerno huet si béid Hausschueder gedroen, a koum an hirem glänzend bloen a sëlwerkleed aus, gesäit extrem schéin. Si gouf dunn op Geriicht mat enger grousser Eskort, gouf Queen an hat en onwierklech brillant a glécklecht Liewen.
NOTIZEN:
1 : Virwuert vu RW PARKES stellt LE THAI BACH LAN vir an hir Kuerzgeschichtebicher: „Mrs. Bach Lan huet eng interessant Auswiel vu Vietnamesesch Legenden fir déi ech frou e kuerze Virwuert schreiwen. Dës Märecher, gutt an einfach vum Auteur iwwersat, hunn e bedeitende Charme, ofgeleet an engem klengen Deel aus dem Sënn, deen se vu bekannte mënschleche Situatioune vermëttelen, déi an exotesche Kleed bekleed sinn. Hei, an tropeschen Astellungen, hu mir trei Liebhaber, jalous Fraen, onkloer Stammmeeder, d'Saache vun deenen esou vill westlech Volleksgeschichte gemaach ginn. Eng Geschicht ass wierklech Cinderella nees eriwwer. Ech vertrauen datt dëst klengt Buch vill Lieser fënnt an de frëndlechen Interesse an engem Land stimuléiert, deem seng haiteg Probleemer bedauerlech besser bekannt sinn wéi hir vergaang Kultur. Saigon, de 26. Februar 1958. "
2 : ... aktualiséiert ...
BAN TU THU
07 / 2020
NOTIZEN:
◊ Inhalter a Biller - Quell: Vietnamesesch Legends - Madame LT. BACH LAN. Kim Lai An Quan Editeuren, Saigon 1958.
◊ Featured sepiaized Biller goufe vum Ban Tu Thu gesat - thanhdiavietnamhoc.com.
KUCK OCH:
◊ Vietnamesesch Versioun (vi-VersiGoo) mat Web-Voice: DO QUYEN - Câu chuyen ve TINH BAN.
◊ Vietnamesesch Versioun (vi-VersiGoo) mat Web-Voice: Câu chuyen ve TAM CAM - Phan 1.
◊ Vietnamesesch Versioun (vi-VersiGoo) mat Web-Voice: Câu chuyen ve TAM CAM - Phan 2.